دادگستر ، سياستمدارى است عمومى . و در ضمن نامه اى به معاويه چنين آمده است : «و ما انت و الفاضل والمفضول والسائس و المسوس . . . » (تو كجا و تشخيص فاضل از مفضول وسياست كننده از سياست شونده كجا ؟ ) . و در نامه اى ديگر چنين آمده است : «و متى كنتم يا معاويه ساسة الرعية و ولاة امرالامة ؟ » يعنى كى شما بنى اميه- اى معاويه- ياست دار امت و حاكم بر لت بوده ايد با كدام سابقه درخشان ؟

در كتاب غرر و درر نيز در اطراف مفاهيم سياست جمله هاى كوتاهى آمده كه از جمله فرموده است :

«آفت زمامداران و رؤسا ضعف بينش سياسى است (شرح غرر خوانسارى ، ج 3 ، ص 103) .

«آراستگى سياست ، دادگرى و عدل پرورى است بهنگام حكومت ، و عفو و بخشش است در وقت قدرت و توان (همان ماخذ ، ص 375) .

«نكويى سياست بپا داشتن و زنده دل نگاه داشتن ملت است (همان ماخذ ، ص 384) .

«تدبير نيكو و پرهيز از اسراف و ولخرجى زينت و آراستگى سياست است (همان ماخذ ، ص 385) .

پس ، ملاحظه مى كنيم كه سياست در سخنان على عليه السلام به طور مكرر و به صورت عميق ذكر شده است .

در كتب معاجم و فرهنگهاى لغت و ادب اسلامى نيز مطالبى پيرامون كلمه سياست مى بينيم .

در مجمع البحرين آمده است : «ائمه به ساسة العباد توصيف شده و امام ، عارف با سياست معرفى گشته است . و در خبر است كه انبيا امر سياست بنى اسرائيل را به عهده داشتند و اصل سياست به معنى تصدى امرامت و قيام به مصالح مردم است (ج 4 ،